happy home en werk

04-11-2014 Happy Home

In me vorige blog had ik al vertelt dat we deze dag vrij zouden zijn voor het werken dit kwam door dat het een feest dag was voor moslims. Op de planning stond dat we naar happy home zullen gaan. Dit is een weeshuis dat ook bij CGC hoort. Heerlijk we gingen pas om 11uur was lekker uitslapen voor ons. We gingen met het Nederlandse echtpaar, Rajani en Anita. We kregen daar een ontzettend mooi welkom van de kinderen. We kregen een mooie bloemen krans om en er werd gezongen en gedanst voor ons.

We gingen naar binnen en gingen een lokaal binnen waar de kinderen al netjes op de grond zaten, de jongens aan de ene kant de meisjes aan de andere kant. Voor ons stonden er vooraan stoelen klaar. Rajani vertelt over hoe happy home is ontstaan en de kinderen zingen wat liederen en doen mooie dansen met belletjes aan de voeten en stokken. Het ziet er echt super leuk en mooi uit. De kinderen zien er blij uit.
Na deze voorstellingen werd de sfeer even wat moeilijker, Rajani vertelde wat verhalen over de kinderen hoe ze hier zijn terecht gekomen en hun achtergrond, dat was wel even slikken en verdrietig om te horen. Er is een jongetje in happy home die heel de tijd met zijn hoofd beweegt, zijn ogen draaien en niet kan praten, niet kan zien en slecht hoort en had geen naam of niet dat ze wisten want hij kon het niet vertellen. Ze hebben hem de naam Joseph gegeven een mooie naam uit de bijbel. Iedere dag zorgt er weer een andere jongen uit het weeshuis voor hem de hele dag. De kinderen hebben weer een familie en zijn erg leuk met elkaar: ze hebben lol, maken grapjes en zorgen voor elkaar. Al deze bijzondere kinderen verdienen dit ook.

We gingen na happy home nog even langs de supermarkt. Wij wat boodschappen bij elkaar verzameld en op naar de kassa. Ik wilde wel even onze boodschappen in de bak leggen zodat ze het konden gaan scannen. Dat mocht dus niet en werd overgenomen door een jongen die in de supermarkt werkt. Super traag gaf die stuk per stuk de boodschappen door. De boodschappen werden daarna voor ons ingepakt door iemand anders die in de supermarkt werkt ook weer heel langzaam. Phoe me geduld werd hier op de proef gesteld. Maar zoals mijn moeder zou zeggen “geduld is een schone zaak toch mam haha”.

De eerste week is nog geen eens om en we hebben al zoveel mooie dingen meegemaakt en vele indrukken. Voor ons gevoel zijn we al zooo lang weg.

05-11-2014 Tweede werkdag

Wat heerlijk begon deze dag er werden heerlijke pannenkoeken gebracht voor ons als ontbijt. Paar pannenkoeken met ei en paar naturel waar we zelf wat op konden doen. Wat wordt er toch goed voor ons gezorgd.

Op naar werk, vandaag krijgen we weer dezelfde 40 kinderen. Na de eerste werk dag hadden we gezien hoe alles al een beetje ging. Deze dag hebben we gelijk meer geholpen en ook kinderen behandeld. Was erg bijzonder deze dag ben ik bezig geweest met een jongen die blind is en door middel van geluid dat die ergens op ging reageren en kon pakken. Ze doen hier veel dezelfde behandelingen wat ik heb gezien al op de eerste twee dagen. Voor ons een uitdagingen om wat andere oefeningen te verzinnen. De groepsles was ook weer erg leuk om te zien deze bestond uit yoga en spieroefeningen.

Als we eind van de dag in ons appartement zijn gekomen mogen we niet ons appartement meer uit. Dan hebben we genoeg tijd om bij te kletsen over alles en een plan te maken voor de volgende werkweken.

06-11-2014 Derde werkdag “eerste week voorbij”

Met het idee al dat we naar India zouden gaan waren we best bang dat ziek zouden gaan worden en dat is nu ook werkelijkheid geworden helaas. Vera last van haar buik en Leonie niet zo fit. Vera bleef deze dag maar thuis en Leonie en ik gingen naar werk. Phoe wat een chaotische ochtend. De kinderen waren erg druk en aanwezig. Toen kwam er ook nog bij dat er één van de kinderen jarig was en met taart kwam waardoor er niet meer naar de andere kinderen werd omgekeken. Dit was wel even gek om te zien dat dit gewoon zo even gebeurd maar wat hier ook normaal is en even wennen voor ons. Daar in tegen was de middag rustig werkdagje. Alweer een werk dag voorbij. Bij de werkdagen gaat de tijd best snel.

Wat een bijzondere kinderen, allemaal stuk bij stuk, die je zo aankijken met hun mooie bruine ogen, heel mooi dat we nu de kans krijgen om dit mee te kunnen maken en er in kunnen helpen.

Na werk blijven we altijd even op de school om berichtjes te sturen en wat dingen op te zoeken op internet wat handig voor ons is om een plan te maken. Thuis gekookt met behulp van Anita, daarna gezellig spelletje gedaan en toen wilde we naar bed gaan en we hoorden al heel de avond bizarre knallen van vuurwerk en dit ging nog lang door en tot laat in de nacht dit had vast te maken met een feestdag of iets. Het is eigenlijk al nooit stil als we naar bed gaan, altijd wel lawaai maar dat vuurwerk klonk soms best eng, als bommen en als schoten.

Zo gelijk weer wat dagen bijgewerkt hebben jullie weer wat te lezen.

GROETJESSSSS XXX