Elke week blijft het bijzonder om hier te zijn - Reisverslag uit Haiderabad, India van Esmee Watering - WaarBenJij.nu Elke week blijft het bijzonder om hier te zijn - Reisverslag uit Haiderabad, India van Esmee Watering - WaarBenJij.nu

Elke week blijft het bijzonder om hier te zijn

Door: Esmee

Blijf op de hoogte en volg Esmee

09 December 2014 | India, Haiderabad

24-11-2014 t/m 28-11-2014 Op de helft van de werkdagen, nieuwe indrukken blijven komen!

Alweer een werk week voorbij. Sommige zeggen tegen mij wow de dagen gaan echt snel voorbij al heb ik dat nog steeds niet zo, maar als ik het zo bekijk wat nu nog voor ons ligt denk ik wow nog maar paar weken werken en dan reizen en dan alweer op naar huis. Ik loop wat achter in me blogs maar als ik vanuit deze datums schrijf is het nog maar 3 weken werken en vanaf deze week zitten we op de helft van onze werk/stage weken. Er blijven elke week veel dingen gebeuren.

Weer een week bij de fysio werken, het blijft wel een uitdaging om je oefeningen uit te leggen en ze aan het werk te zetten. De kinderen zijn ook steeds meer enthousiast en gewend aan ons om te komen en met ons te oefenen. De kinderen gaan ook steeds meer tegen ons praten maar maak ze niet uit dat we daar toch niks van verstaan.

Na ons evaluatiegesprek was afgesproken dat we op maandag, woensdag en vrijdag middag gaan (helpen) werken in de klassen. Denk hierbij aan oefeningen doen, spelletjes, knutselen. Dat klinkt natuurlijk harstikke leuk beetje spelen en knutselen met die kinderen. Ik was ook erg enthousiast toen ik de maandag middag naar een klas ging. Ik kwam binnen en de lerares zei tegen me dat ze even voor 10min weg was na een halfuur was ze nog niet terug. De taalbarrière is hier al lastig daar zat ik dan met 8 kinderen die al me aandacht op eisten en geen idee wat ze wel of niet konden. Ze hadden niks voor hun liggen en zaten gewoon aan hun tafeltje. Er was nog wel een schoonmaker in de klas waar ik met wat gebarentaal het voor elkaar kreeg dat ze de kinderen hun schrift ging laten pakken en ik kreeg wat kleurtjes. Elke klas heeft een eigen schoonmaker die er heel de dag bij blijft om te helpen met de kinderen, lokaal gelijk schoonmaakt als er wat omvalt, naar de wc te brengen en naar de fysio. Niet ieder kind heeft hier fysio maar dat zou eigenlijk wel moeten om ze wat meer actiever te houden. Maar terug te komen op de klas, daar zat ik dan met al die kinderen en kwam op het idee om hun handjes over te trekken in hun schrift en dat ze dan die konden inkleuren. Wat een hele klus maar toch ook wel een succes. Ik moest wel alle handjes omtrekken en elke keer de kleurtjes aangeven en vertellen welk deel ze moesten inkleuren. Na dat ik daar mee klaar was, was ik na deze indrukken even allemaal zat. Er komt zoveel op me af al in de fysio en dit was weer helemaal nieuw en nog meer nieuwe indrukken. Ik was toen even gaan kijken bij de andere klasjes waar Leonie en Vera zaten. De klassen zijn soort van op niveau ingedeeld. Idegeval dat denk ik maar snap niet helemaal de indeling. In een andere klas kenden de kinderen het werkboek helemaal uit hun hoofd omdat ze elke dag uit dat zelfde werkboek werken. Eigenlijk lijken de klasjes op een crèche.

Op de dinsdag werken we heel de dag bij de fysio en in de middag geven we de groepsles aan de obesitas kinderen. Ik vind ook niet dat ieder kind echt obesitas heeft er wordt hier al snel de naam gegeven dat een kind obesitas is. Dit keer hadden we de groepsles in het teken staan van ballonnen wat een succes was dit! We hadden de ballonen met water gevuld en ze door laten geven en mee laten gooien. Wat een gek gevoel vonden ze het in het begin en helemaal lachen als die op de grond viel, ze vielen niet gelijk kapot en aan het einde mocht iedereen er 1 hard op de grond kapot laten gooien.

Na school hadden we de weeskinderen ook ballonnen gegeven met water of gewoon lucht er in wat leuk om te zien hoe enthousiast je ze er mee maakt.

Woensdag, na een werkochtendje bij de fysio was het weer tijd voor om naar de klassen gegaan en hadden we besloten met de leraren en wij met elkaar dat het beter is dat we in 1 of twee klassen zijn met elkaar om de kinderen beter te kunnen helpen. Er waren twee klassen tegelijk buiten gezet zodat we er tussen in konden gaan zitten en iedereen konden helpen en hebben we van vouwblaadjes happertjes gemaakt. Voor sommige kinderen nog best lastig maar met wat hulp was het een succes.

Donderdag ben ik best beroerd geweest maar gelukkig ging het vrijdag wel weer wat beter en ben ik in de ochtend ook nog thuis gebleven en s’middags wel weer even gaan werken.

Op vrijdag na werken zijn we naar de supermarkt geweest jeeeee even weg bij de school vandaan en ons huisje. Hoe blij je maar kan zijn om even naar de supermarkt te kunnen. We gaan de ene keer met een bus naar de supermarkt, soms met een auto en ook af en toe lopen. Het is 2 km voor ons lopen. Alleen het oversteken blijf ik nog wel heel erg eng vinden al dat verkeer wat maar heen en weer komt scheuren en toeteren. Maar er is altijd wel iemand met ons mee die ons helpt met het oversteken.

29-11-2014 en 30-11-2014 Op naar meer ontdekken en meemaken!

Yes weekend! Wat was ik hier aan toe na zo drukke week met weer veel nieuwe belevenissen en indrukken. Zaterdag konden we na lange tijd lekker uitslapen. S’middags zijn we gaan sightseeën. In een tuktuk op naar een paleis wat heette: Chowmahalla Palace en daarna naar een hindoetempel geweest die op een hoge heuvel stond en waar we toen ook de zonsondergang hebben gezien.

Het paleis was een mooi paleis met een hele mooie tuin er omheen. Natuurlijk hebben we weer heel veel foto’s gemaakt en wilden er weer heel veel mensen met ons op de foto. Het paleis lag in een gebied waar veel moslims wonen. Je ziet hier veel moslims helemaal in het zwart lopen en die maar met een spleetje kunnen kijken. Brr verschrikkelijk vind ik dat om te zien. Maar ook deze vrouwen wilden graag met ons op de foto.

Daarna weer met een tuktuk door gescheurd naar de hindoetempel dat we daar nog op tijd de zon onder konden zien gaan. Toen we aan kwamen moest iedereen zijn schoenen/slippers uit doen en camera’s en telefoon inleveren. Dit was om het respect voor de tempel en dat iedereen rustig zijn ding kon doen bij de tempel. Wat was de zonondergang mooi de lucht in allemaal mooie kleuren. Wij keken meer naar de zon en de bevolking was druk bezig om hun offers en gebeden te brengen. Ik had stiekem toch nog een camera in me tas en heb ik toch een foto kunnen maken van de zon. Wel weer even een besef van wow ik ben in India, dit is India!

Wat een drukte en chaos geeft zo dag mee maar ook weer heerlijk zoveel te zien en zoveel weer mee te maken.

Zondag wilden we graag naar de bios ging helaas niet door maar beloofd dat we volgende week gaan. Zondag lekker rustig aan gedaan. Op zondag maken we ook ons huisje schoon en moet er gewassen worden.

Alweer een week voorbij. We hebben nog wel wat wensen op ons lijstje staan wat we graag hier nog willen doen. We willen een keer mee met de schoolbus met de kinderen ophalen of wegbrengen, een huis visit doen, andere organisaties bekijken waarvan één is in guntur is 5 uur bij ons vandaan dat we daar een paar dagen heen gaan. Ik hoop dat we dit allemaal nog wel kunnen gaan doen, hier heb je niet snel van is goed die datum gaan we dat doen die datum dat. Hmm dat blijft soms wel lastig vind dat soms best prettig om te weten zodat ik er naar uit kan kijken en weet wanneer wat, want de weken zullen nu best snel gaan. Maar komt vast allemaal goed, als we het af en toe blijven vragen dan wordt het wel geregeld.

Super leuk!!! Anita kwam opeens binnen zetten met tassen vol kerstspullen! Het hele huis is nu versierd met leuke lampjes, sterren, kerstbomen en nog meer leuke dingen. Super gezellig!

Ik hoor van iedereen in Nederland dat het zo koud is. Het is natuurlijk alweer December. Soms gewoon niet voor te stellen omdat het hier zo warm is. Wat een gekke kerst voor mij zal dat gaan worden in 30 graden.
Hier met de meiden gaat ook alles goed, onderling ook, we maken zoveel bijzondere momenten met elkaar mee. We genieten, beleven en helpen elkaar. Wat leren we hier elkaar goed kennen en ook mezelf.

Ik had al gehoord dat er door familie kaarten naar me zijn gestuurd en de eerste twee heb ik binnen gekregen van me oma super leuk om post te ontvangen! Heel erg bedankt en hoop ook dat de andere kaarten aankomen.

INDIA het bijzondere, verassende, af en toe stinkende, lelijke maar ook wel weer mooie, moeilijke maar ook leuke, lieve, kleurrijke land.

Liefss xxx

  • 09 December 2014 - 12:26

    Mama :

    zo dat was weer een mooi verhaal van jullie wat een mooie belevenissen en indrukken dat jullie dit toch maar mogen ervaren en beleven.

    liefs mama.

  • 09 December 2014 - 19:55

    Piet:

    Wat een mooi verslag weer. Ik ben telkens toch weer een beetje jaloers op je. Hier is het nat, koud en donker, bij jullie lekker warm, mooie dieren, mooie mensen, veel indrukken opdoen, plezier delen met elkaar en met de kinderen.... Geniet van de dingen die je ziet en doet. Nu is de kans, als je weer terug bent dan gaat het niet meer. Je gaat de kinderen en mensen in India vast nog missen straks. Je hebt nog een paar mooie weken voor de boeg. Veel plezier met Vera en Leonie. Doe ze de groeten! Liefs Papa

  • 09 December 2014 - 20:12

    Oma Tessa:

    Lieve Esmee, Wat een prachtig en boeiend verslag heb je weer geschreven! Wat een ervaringen doe je op. Ineens sta je zomaar voor een schoolklas. Ben je dus ineens lerares. Wat een goed idee om de handjes van de kinderen op papier te zetten en dat te laten kleuren ! Is voor hen natuurlijk heel interessant. Fijn ook dat de Oranje-dag een succes geworden is. Geniet nog maar veel van de tijd die je er nog bent. Belevenissen voor je hele leven ! Fijn dat jullie het met elkaar zo goed hebben. Fijn ook dat je nu toch wat post ontvangen hebt. ( Bedankt dat je mijn vragen al per mail beantwoord hebt. ) Er komt vast en zeker nog wel meer post, want er is nog meer onderweg. Lieve Esmee, tot de volgende blog.
    Liefs van Oma.

  • 09 December 2014 - 22:35

    Margriet:

    Hoi esmee wat kan jij mooi schrijven over india en wat je allemaal beleeft. Spannend. Dit is iets. Om nooit tevergeten ik hoop dat mij kaart aankomt veel plezier met de meiden. En met je rondreis



    Liefs margriet

  • 10 December 2014 - 09:03

    Truus De Rijke:

    Lieve Esmee, fijn dat ik weer heb mogen mee genieten van je belevenissen. Wat mooi dat je het naar je zin hebt en dat je zoveel mag ervaren en leren over India, de kinderen, van je vriendschap met Vera en Leonie en over jezelf.
    Zorg goed voor je zelf en voor elkaar. Groeten van hier,
    Truus

  • 10 December 2014 - 22:31

    Lisanne:

    Hoi Esmee!

    Zo wat een super leuke verhalen weer!

    Leuk dat jullie in de weekenden steeds andere uitstapjes maken.
    Met de fysio en de kinderen is ook elke dag weer hele beleving voor jullie.

    Blijf vooral elke dag genieten, ook al zijn er soms effe dip momenten.
    Jullie doen het onwijs goed en zijn met zn drieën een goed team.

    Liefs,
    Lisanne

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Esmee

Internship India 2014 Reizen met reisorganisatie door India 2014-2015

Actief sinds 27 Okt. 2014
Verslag gelezen: 257
Totaal aantal bezoekers 6269

Voorgaande reizen:

27 Oktober 2014 - 31 December 2014

Mijn eerste reis

Landen bezocht: