De eerste dagen

30-10-2014 Vertrek en Aankomst!
Lieve allemaal,
Daar was de dag dan 30 oktober. Op naar schiphol met allemaal lieve en belangrijke personen. Ik wilde eerst maar 1 backpack meenemen maar dat ging me niet lukken dus ook nog een kleine trolley mee. Vera en Leonie die waren al bij de plek waar we onze bagage af moesten leveren. Bagage afgegeven even ieder met zijn familie en daar kwam dan toch het afscheid waar ik al zolang tegen op zat. Wat was dat moeilijk maar moest toch echt gaan.

De eerste vlucht was van Amsterdam naar Heathrow dat was een hele korte vlucht 50 min. Wow wat een groot vliegveld maar alles was duidelijk aangegeven en stonden we op tijd klaar om in ons volgende vliegtuig te stappen. Wij waren één van de enige blanken die in dat vliegtuig gingen. Al die Indiërs hadden als handbagage trolleys en stopten die gelijk overal vol in de op berg vakken ik dacht gelijk van waar kan mijn rugzak dan. Beetje proppen en meten dan ging het net. In het vliegtuig lekker zitten lezen, kletsen, filmpjes kijken, spelletjes doen. Na een vlucht van 9 uur waren we aangekomen op de airport Hyderabad. Spannend op naar de douane en paspoort check. Dat ging allemaal erg soepel en we waren zo bij onze bagage. Dat vond ik ook wel spannend hopelijk komt mijn backpack en trolley wel aan. Maar daar waren ze wat een opluchting. Op naar buiten waar we op worden gewacht door Rajani. Met haar hadden we ook al Whatsapp en Skype contact gehad dus we wisten wel hoe ze eruit zag.

31-10-2014 Hallo Hyderabad, Hallo Rajani, Hallo alle nieuwe Indrukken en Ervaringen

Hallo Hyderabad, Hallo Rajani en nog een jongen die ook werkt voor cgc (child guidance centre). Het was 6.00 s’ochtends Indiaanse tijd het is 4,5 uur verschil in tijd met Nederlander. Daar stond ze dan met een roos en gele bloemetjes in der hand voor ieder van ons 1. De auto die ons kwam ophalen was niet ver lopen erg fijn want ik had best wat te sjouwen. Zie voor je, mij met een grote backpack op de rug, een trolley, rugzak en laptoptas daarbij me vest en sjaal, was veel te warm om aan te houden. Een uur rijden met de auto en kwamen we aan bij ons appartement. Onderweg al zoveel indrukken gedaan: stuur zit aan de andere kant, iedereen toetert naar elkaar om opzij te gaan, geen lijnen op de weg, alles rijdt op één dezelfde weg tuktuks, lopende mensen, fietsers, scooters, motors, bussen en auto’s en wat was het al druk zo vroeg. Vrouwen die de weg aan het vegen waren wat gek. Scooters/motors zonder helm, vrouwen die zijwaarts achterop zitten. Rond 6.45 was het alweer licht en zag je de zon opkomen. Rond 7.00 kwamen we aan op ons appartement. Ik had me er al op ingesteld van kan erg primitief zijn en niet mooi. Mijn eerste indruk toen ik binnen stapte dacht ik dat ziet er wel oke uit, 2 slaap kamers, een keuken, tv, woonkamertje met een grote eet tafel en stoelen en een badkamer. Toen ik de badkamer zag moest ik wel even slikken de wc was een gat en ik zag geen douche. Als je klaar was boven het gat stond er een grote emmer met water en een kannetje waarmee je alles weg kon spoelen. Ik was zo gesloopt van de reis, had nog niet geslapen en we mochten even tot 11 slapen. Daarna moesten we klaarstaan om mee te gaan naar de school en de fysiopraktijk die in de school zit om kennis mee te maken. Dus niet teveel over de douche en wc nadenken en even proberen te slapen. Een keihard bed en kon moeilijk in slaap vallen omdat ik over van alles ging nadenken. Gelukkig was ik toch voor een uurtje in slaap gevallen. Opfrissen, ontbijten en ohhh wat was ik blij dat ze brood hadden en nutella. Op naar de school die 200 meter verder op ligt van ons appartement.
31-10-2014 Nog steeds 31ste dit gaat een lange dag worden, op naar onze werkplek!

We werden opgehaald door Rajani en Anita een meisje die onder Rajani staat en die alle zorg verder over ons gaat nemen. Rajani is het hoofd van school. We kregen een rondleiding door de school van Rajani. We gingen langs alle klasjes. Elke klas was anders denk hierbij aan de aandoeningen die ze hebben: leeftijd, cognitief gestoord, geestelijk gestoord, blind, doof, niet (amper) kunnen praten, cerebrale parese (verlammingen, spasme) en down syndroom. Wat veel verschillende kinderen en ook heftig om het gelijk zo aan te horen en te zien. Na de rondleiding en overal te zijn geweest zo ook bij de fysiotherapeut kregen we van een andere vrouw (ik weet de naam niet meer wat een moeilijke namen allemaal zeg) extra uitleg over CGC: hoe ontstaan, welke projecten er allemaal zijn, wat het doel is van de organisatie, hoe ze te werk gaan en waar de kinderen vandaan komen sommige zijn zelf door de ouders op CGC gezet en sommige kinderen zijn van de straat gehaald. Phoe al zoveel gezien en gehoord en wat was ik nog zooo moe. Na dat allemaal aangehoord te hebben gingen we naar Rajani haar woonplek dat zit in de school zelf twee verdiepingen hoger. Daar gingen we lunchen je raad het zeker wel wat dat was geweest RIJST! Er was geen bestek te vinden dat werd dus met je handen eten wat hier heel normaal is. Ik als linkshandige vragen of ik met links mocht eten opzich mocht het wel maar klopt eigenlijk niet want met links veeg je af als je naar de wc bent geweest en met rechts eet je. Daar ging ik dan met de hand eten en met rechts. Dat was nog best lastig en gek. Onder de lunch hadden we het even over ons appartement gehad hoe we het vonden. We vertelde over dat er geen douche was waarop Rajani antwoordde dat dat de grote emmers waren met de kleine bakjes waarmee je ook je wc boodschap weg spoelt om je ook mee te wassen. Ze had al door dat we dat wel apart vonden. Er zat ook nog geen gaas voor de ramen wat die middag zou worden geregeld en ook werd er voor ons die middag gelijk een douche geregeld. Na de lunch kregen we even rust om bij te komen van de reis en alle indrukken, s’midddags werd alles geregeld voor ons appartement en s’avonds werd er eten gebracht door Anita. Wat was ik blij dat we even konden uitrusten even lekker geslapen. Daar was het avond eten en natuurlijk weer rijst en bijna hetzelfde wat we er weer overheen konden doen van die middag. Leonie die het helemaal leuk vindt om met der handen te eten deed dit weer en Vera en ik pakte er bestek bij. Na het avond eten beetje alles geordend en douchen. Leonie ging eerst die leuk uit de douche komt ja wel echt koud maar heeeerlijk toen dacht ik al van hmm weet niet of ik dat zo heerlijk vind daarna ging Vera en daarna moest ik toch ook maar een poging wagen. Was het water echt zo koud wat leonie vertelde?! Jaa het was IJSKOUD brr wat erg ik snel overal wat water over me heen gespoeld en gewassen en hier weer snel vandaan niks voor mij zo koude douche maar mag niet klagen we hebben tenminste een douche.. Daarna gezellig spelletjes gespeeld en naar ons bed toe.

Ohjaa zat er voordat we een middag dutje gingen doen een salamander in onze kamer. Hmm dat zag ik niet zo zitten om dan te gaan slapen. Rajani vroeg aan Anita of zij deze even uit de kamer wilden verwijderen zij met een bezem dat beest de kamer uit jagen daar zat die dan in onze woonkamer. Agh ja prima als die daar maar blijft zitten en werd gerust gesteld dat ze echt niks doen…






01-11-2014 Weekend! Een dag van onduidelijkheid en wat wel wisten op naar de stad voor de Indiase kleren!

Een keihard bed, een warme omgeving, wel een ventilator die je heel de tijd rondjes hoort gaan en je hoort van alles wat van buiten komt, maar wat hadden we deze nacht hard nodig om bij te komen. Rond 9.00 werden we vanzelf alle drie wakker. Ik was die nacht wel een paar keer wakker geworden en dacht phoe wat een herrie hier kan het alsjeblieft gewoon even stil zijn had echt geen zin om me bed uit te gaan om opzoek te gaan naar oordoppen. Verder prima geslapen en was ik wel weer met energie opgestaan. Als ontbijt gelukkig geen rijst en geroosterd brood met natulla heerlijk, rond een uur of 10.00 stond Anita voor onze deur met melk uit een zakje en vroeg of ze thee of koffie voor ons moest maken. Ze ging thee maken maar dat is natuurlijk niet dezelfde thee die wij gewend zijn. Ze vroeg of ik wilde mee kijken hoe ze thee ging maken toen ik zag hoe ze dit klaar maakte deed dit me denken aan toen ik naar de SIKH tempel was geweest in Rotterdam (als opdracht doe iets wat uit je comfort zone is) daar had ik ook die thee gekregen wat ik toen echt moest opdrinken maar wat ik echt niet te drinken vond. Indiase thee: Melk, klein beetje water, 4 lepels suiker en indiase kruiden daarna ziet het eruit als koffie met melk.

Daarna moesten we snel opschieten we werden verwacht bij Rajani maar wij hadden helemaal geen tijd door gekregen. We staan zo klaar geen make-up op scheelt weer tijd. We moesten naar Rajani haar kantoor waar we van alles gingen afspreken zoals: van wanneer tot wanneer werken jullie voor CGC (voor school is het verplicht 40dagen), wat zijn jullie werkdagen  Dit is elke maandag tot en met vrijdag van 9.30 – 15.30 en 2 zaterdagen per maand, wat te doen met jullie vrije tijd, workshops organiseren voor leraren  heel erg gek ons idee dat wij de personen zijn die dingen gaan leren maar wij moeten ook wat gaan doen waar de leraren van kunnen leren, Hollandse dag organiseren, 3 december is het World Disabilty Day  1 tot en met 5 december staat daar in het teken van en moeten de hollandse dag uitvoeren, dansjes verzinnen en workshop geven aan de leraren, blad ondertekenen met wat we allemaal niet mogen doen  bijv. Niemand binnen laten ook niet de buren, blad invullen met onze gegevens, blad gekregen met de taal die ze hier spreken  dat we wat woorden kunnen als we met de kinderen gaan werken die verstaan geen Engels. Dit was erg fijn en handig. Na dit gesprek waren we naar huis gegaan en werd en door Anita lunch gebracht jaja weer RIJST begin het nu al zat te worden haha.

Daarna zijn we naar de supermarkt geweest met Anita. De supermarkt zag er goed uit allemaal merken die we ook in Nederland kennen. Ohh en wat was ik blij dat ze ook in de vriezer aardappeltjes hadden leggen al zei Leonie en Vera hier gelijk op van die gaan we niet gelijk op de tweede dag eten nog even die rijst volhouden Esmee haha. Toen we terug kwamen werd er lunch voor ons gebracht rijst met weer iets wat we er doorheen konden gooien. Natuurlijk ging Leonie weer lekker met der handen eten.

Na de lunch werden we weer opgehaald door Anita om mee te gaan naar school waar Rajani aan het vergaderen was met alle leraren en de fysiotherapeuten. Ze hadden het over de week World Disability day wij mochten naast Rajani zitten terwijl de andere leraren niet naast der mochten zitten en wat verder af zaten in een cirkel om haar heen. De kasten zijn afgeschaft in India en is verboden maar wij zien het elke keer al terug ook in deze organisatie in de kleinste dingen heb je al door wie boven wie staat en wie wat doet.
Na dit allemaal gingen we naar de stad toe om punjabies te kopen erg spannend en leuk! We gingen met Ranjani en twee meisjes Sanita en Rama en de chauffeur van Rajani in een mooie auto op naar de stad. We kwamen aan bij een hele mooie winkel met zoveel mooie punjabies allemaal kleuren het leek net een snoepjes winkel dat je van alles wilde pakken en proberen om te kijken hoe het staat. We hadden met zijn drieën veel mooie en leuke punjabies uitgezocht op naar de paskamers en passen maar. Wat wennen en gek om zoiets aan te doen maar ook wel erg kleurig en vrolijk. We hebben allemaal 3 punjabies gekocht. Dit moest van de organisatie we moeten hierin gaan werken zodat de kinderen ons herkennen, ons aan passen aan het indiaase leven en minder opvallen. Nu ik in de stad ben geweest kan je toch wel merken dat we een bezienswaardigheid zijn. Nadat we punjabies hebben uitgekozen moest Rajani nog naar de kapper wat betekende dat wij moesten wachten in de auto met Sanita, Rama en haar chauffeur dit duurde wel een uur. We waren best laat thuis rond half 8 toen werd er weer avond eten gebracht weer bijna hetzelfde wat we in de middag hadden gegeten. Wat een feest!! Haha die rijst ben ik nu al zat.

PS. De enige manier om mij een berichtje te sturen is via whatsapp of iets wat via inernet gaat, op mijn werkplek heb ik wifi, mijn provider werkt hier niet dus kan niet bellen of smsen.

Lieve groetjes uit het verre en warme (wat goed te doen is) India! Xxx Esmee