Over de meiden & Dokter/Ziekenhuis bezoek (7-11-20
Door: Esmee
Blijf op de hoogte en volg Esmee
16 November 2014 | India, Haiderabad
Eerst zal ik even vertellen over degezondheid van de meiden. Leonie is na een rustig weekend weer opgeknapt maar Vera nog niet. Afgelopen weekend voor de meiden gezorgd en moest ik koken samen met Anita waar ik kookles van kreeg. Dit was wel handig om te weten hoe je de kruiden hier moet gebruiken.
In me vorige blog was ik vergeten te vertellen dat we vrijdag met de meiden naar de dokter/ziekenhuis zijn geweest. Rajani stond er op om toch even langs te gaan en het na te laten checken. Dit was ook weer een hele mee making. De meiden moesten zich melden bij de bali en in de wachtruimte zaten best veel mensen te wachten maar ze mochten gelijk na aanmelding ergens naar binnen. Er stonden vier vieze bedden en er zaten vijf mensen klaar om ze te gaan helpen. Daarvan waren 2 doctoren, 1 notulist, 1 zuster en nog 1 waarvan ik geen idee had wat die erbij deed. Eerst werd er naar Leonie gekeken, die moest dus even op zo vies bed gaan zitten, kreeg iets om der arm heen wat der bloeddruk ging meten maar het was maar een gek apparaat en had denk niet een goede functie. Je kan het vergelijken hoe kinderen doktertje spelen met zo ding wat ze om je arm heen binden en dan in een pompje kunnen knijpen waardoor er wat om je arm heen zit een beetje oppompt. Onder tussen kreeg Leonie wat vragen. De dokter praatte niet echt duidelijk en snel engels dus dat was ook niet helemaal goed gegaan. Leonie had ook een raar plekje onder de oksel waar gelijk even naar gekeken kon worden, maar de dokter was een man en die mocht Leonie niet in der BH zien, eerst ging daarom de zuster even kijken en daarna met omgewikkelde sjaals kwam de dokter nog even kijken. Zo nu was Vera aan de beurt, binnen no time had zij een thermometer in der mond gekregen en kreeg dat zelfde rare ding om der arm heen voor der bloeddruk en werden ook wat vragen gesteld. Na dit alles moesten we even wachten en ging de dokter van alles opschrijven. Daarna kwam die naar ze toe om te vertellen wat voor medicijnen ze konden nemen en er werd niet uitgelegd wat hij dacht wat de meiden hadden. Dit was wel weer een hele meemaking en voor de meiden waren nou niet echt opgeschoten wat ze hier mee moesten. Leonie heeft het gehouden bij de paracetamol en Vera is gestart met een algemene antibiotica die ze van thuis had mee gekregen als ze ziek zou worden.
Voor mij was dit ook wel moeilijk om de meiden zo ziek te zien en ik voelde me gewoon goed en het toch ff anders was in huis even geen uitstapjes en vroeg naar bed. Maar de sfeer onderling is zo goed en fijn met elkaar.
We zijn nu een week verder en met Vera gaat het iets beter hopelijk wordt ze snel de oude!
In deze week hebben we zoveel liefde en goede zorgen gekregen van onze organisatie ( krijgen altijd goede zorgen van ze maar dit keer wat extra voor de meiden). Echt zulke lieve mensen, elke dag langs komen om te vragen hoe het gaat, kwamen allemaal gezonde boodschappen brengen: bak vol groentes, sapjes, fruit en wat we maar nodig hadden.
Begin dit jaar hadden we app-contact gehad met Rajani waar ik al over heb vertelt maar ook met Mary. Rajani was voor een paar dagen weg met het Nederlandse stel en daarom kwam Mary even voor ons zorgen. Wat leuk om haar na alleen dat contact via app haar in het echt te zien. Wat een leuke, lieve en behulpzame vrouw net als Rajani.
Het is hier nu winter (30 graden) en voor hun is dat nog al is koud en worden ook ziek en daarom denken ze ook dat daarom de meiden ziek waren geworden door dat het klimaat veranderd. Het is totaal niet koud hier. Maar aan de kinderen kan je het ook zien en merken, sommige kinderen dragen mutsen en truien en veel gesnotter en gehoest.
Vera mocht van Mary niet meer koud douche en kreeg daarom een apparaat waardoor ze het koude water kon verwarmen en dat water met kannetjes over haar heen kan gooien. Wat was ik blij eindelijk warm water voor onder de douche. Helaas is dat apparaat nu weer even weg omdat iemand anders dit ding nodig heeft denk ik. Heb ik toch een keer warm kunnen douchen en van genoten!
Wat ook bizar is maar in India is alles over de datum wat je maar koopt, dagen, weken en maanden over de datum die er opstaat. Wij als Nederlanders gooien al snel wat weg als iets over de datum is, hier moeten we maar goed kijken hoe het er uit ziet en toch maar gewoon op eten.
Tot snel weer! In me nieuwe blog daar zal ik jullie vertellen over me tweede werkweek en over de dag dat we opstap zijn geweest met de weeskinderen dat was zo geweldige dag!
Liefssss xxxxxx
In me vorige blog was ik vergeten te vertellen dat we vrijdag met de meiden naar de dokter/ziekenhuis zijn geweest. Rajani stond er op om toch even langs te gaan en het na te laten checken. Dit was ook weer een hele mee making. De meiden moesten zich melden bij de bali en in de wachtruimte zaten best veel mensen te wachten maar ze mochten gelijk na aanmelding ergens naar binnen. Er stonden vier vieze bedden en er zaten vijf mensen klaar om ze te gaan helpen. Daarvan waren 2 doctoren, 1 notulist, 1 zuster en nog 1 waarvan ik geen idee had wat die erbij deed. Eerst werd er naar Leonie gekeken, die moest dus even op zo vies bed gaan zitten, kreeg iets om der arm heen wat der bloeddruk ging meten maar het was maar een gek apparaat en had denk niet een goede functie. Je kan het vergelijken hoe kinderen doktertje spelen met zo ding wat ze om je arm heen binden en dan in een pompje kunnen knijpen waardoor er wat om je arm heen zit een beetje oppompt. Onder tussen kreeg Leonie wat vragen. De dokter praatte niet echt duidelijk en snel engels dus dat was ook niet helemaal goed gegaan. Leonie had ook een raar plekje onder de oksel waar gelijk even naar gekeken kon worden, maar de dokter was een man en die mocht Leonie niet in der BH zien, eerst ging daarom de zuster even kijken en daarna met omgewikkelde sjaals kwam de dokter nog even kijken. Zo nu was Vera aan de beurt, binnen no time had zij een thermometer in der mond gekregen en kreeg dat zelfde rare ding om der arm heen voor der bloeddruk en werden ook wat vragen gesteld. Na dit alles moesten we even wachten en ging de dokter van alles opschrijven. Daarna kwam die naar ze toe om te vertellen wat voor medicijnen ze konden nemen en er werd niet uitgelegd wat hij dacht wat de meiden hadden. Dit was wel weer een hele meemaking en voor de meiden waren nou niet echt opgeschoten wat ze hier mee moesten. Leonie heeft het gehouden bij de paracetamol en Vera is gestart met een algemene antibiotica die ze van thuis had mee gekregen als ze ziek zou worden.
Voor mij was dit ook wel moeilijk om de meiden zo ziek te zien en ik voelde me gewoon goed en het toch ff anders was in huis even geen uitstapjes en vroeg naar bed. Maar de sfeer onderling is zo goed en fijn met elkaar.
We zijn nu een week verder en met Vera gaat het iets beter hopelijk wordt ze snel de oude!
In deze week hebben we zoveel liefde en goede zorgen gekregen van onze organisatie ( krijgen altijd goede zorgen van ze maar dit keer wat extra voor de meiden). Echt zulke lieve mensen, elke dag langs komen om te vragen hoe het gaat, kwamen allemaal gezonde boodschappen brengen: bak vol groentes, sapjes, fruit en wat we maar nodig hadden.
Begin dit jaar hadden we app-contact gehad met Rajani waar ik al over heb vertelt maar ook met Mary. Rajani was voor een paar dagen weg met het Nederlandse stel en daarom kwam Mary even voor ons zorgen. Wat leuk om haar na alleen dat contact via app haar in het echt te zien. Wat een leuke, lieve en behulpzame vrouw net als Rajani.
Het is hier nu winter (30 graden) en voor hun is dat nog al is koud en worden ook ziek en daarom denken ze ook dat daarom de meiden ziek waren geworden door dat het klimaat veranderd. Het is totaal niet koud hier. Maar aan de kinderen kan je het ook zien en merken, sommige kinderen dragen mutsen en truien en veel gesnotter en gehoest.
Vera mocht van Mary niet meer koud douche en kreeg daarom een apparaat waardoor ze het koude water kon verwarmen en dat water met kannetjes over haar heen kan gooien. Wat was ik blij eindelijk warm water voor onder de douche. Helaas is dat apparaat nu weer even weg omdat iemand anders dit ding nodig heeft denk ik. Heb ik toch een keer warm kunnen douchen en van genoten!
Wat ook bizar is maar in India is alles over de datum wat je maar koopt, dagen, weken en maanden over de datum die er opstaat. Wij als Nederlanders gooien al snel wat weg als iets over de datum is, hier moeten we maar goed kijken hoe het er uit ziet en toch maar gewoon op eten.
Tot snel weer! In me nieuwe blog daar zal ik jullie vertellen over me tweede werkweek en over de dag dat we opstap zijn geweest met de weeskinderen dat was zo geweldige dag!
Liefssss xxxxxx
-
16 November 2014 - 10:14
Debby En Coen:
Hoi Esmee, wat leuk om al je verhalen te lezen zeg!
Zojuist alles terug gelezen, maar je maakt bijzondere dingen mee zeg in zo'n land.
Heel gaaf! Beterschap voor je twee mede reizigers hopelijk knappen ze snel op.
Kijk uit naar het volgende verhaal.
Liefs Coen en Debby -
16 November 2014 - 11:05
Margriet :
Hoi esmee jullie maken samen wel wat mee gelukkig ben jij niet ziek geworden. Hoop dat de andere meiden snel opgeknapt. Zijn. Op naar het volgende verhaal veel groetjes -
16 November 2014 - 18:50
Mama:
hey lieverd.
wat een belevenis weer zeg.zo zie je nog eens het veschil tussen india zorg en bij ons in nederland he.
wat mogen wij blij zijn van hoe het hier allemaal gaat.
geniet maar van alle mooie lieve dingen die jullie nog mogen beleven.
liefs mama..xx -
16 November 2014 - 22:12
Oma Tessa:
Lieve Esmee. Met veel interesse ook dit verslag weer gelezen. Fijn dat je nu een keer een warme douche kon nemen! Hopelijk zijn je twee vriendinnen gauw weer helemaal de oude. Als ik lees hoe het er bij de dokter aan toe gaat dan ben ik toch wel erg blij met onze gezondheidszorg.
Fijn dat jullie lieve mensen om je heen hebben. Daarvan alleen knap je al op. Esmee, fijn dat het goed gaat met je en ik kijk uit naar je volgende verslag.
Veel liefs van Oma -
17 November 2014 - 21:46
Lisanne:
Hoi zusje!
Wat een verhaal zeg zo over het bezoek aan de dokters.
Jullie maken echt al heel wat mee in twee weken tijd.
Super fijn dat jullie zo veel goede zorg krijgen van de mensen daar om jullie heen.
Succes deze week voor jullie alle drie met het zelfstandige werken.
Liefs Lisanne
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
